Kerbela çölüne bir koyun geldi Duyunca Muhammed Ali ağladı Koyunun feryadı bağrımı deldi Yürekteki yaralarım ağladı
Koyun yere koydu nazlı dizlerin Dinleyelim şeker gibi sözlerin Kıbleye döndürmüş kara gözlerin Koyunun sesi yüreğim dağladı
Muhammed koyunun aslın aradı Koyun dara geçti hoş nazar kıldı Kuzu kurban olmaz ya niçin oldu Fatma Ana nın gözyaşları çağladı
Koyun der ki benim kuzum aldılar Beni hasret ateşine saldılar Cebrail Mikail bile geldiler Selman imamların belin bağladı
Muhammed koyunun aslını sordu Kuzum dedi koyun ayak diredi Naci derler bir güruh türedi Zülfikar kınından çıktı zağladı
Koyun der ki kuzum hasların hası Nuh felekten öte gelirdi sesi Yarın mahşar günü kılam davası Deyince Muhammed Ali ağladı
Pir Sultan ım firkat bağrımı deldi Ali Fatıma zülfikar geldi Kuzu kurban olmaz ya niçin oldu Kırklar da hü deyip özün birledi |